צופן

המחשבה על היום שאחרי המלחמה עשויה להיראות כפריבילגיה, והשיח על שלום או דו-קיום לעיתים מרגיש מנותק מהמציאות הקשה. גורל החברה שלנו לא ברור, אך דבר אחד ודאי – עלינו לשמר שיח ודיאלוג כדי להמשיך לחיות זה לצד זה. אבל באיזו שפה נדבר?

לצורך דיאלוג עתידי בין תרבויות, קבוצת מעצבים ומעצבות, יהודים וערבים, יצרו אל"ף-בי"ת חדש המוצג כסדרת גלופות דפוס בהשראת כתבים עתיקים. 36 סימנים עוצבו מתוך בחינה של הכתב הערבי והעברי, תוך התמקדות במקורות הצורניים-טיפוגרפיים המשותפים לשניהם. החזרה למקורות הקדומים של שתי השפות נועדה להוות בסיס לשפה חדשה ולדיאלוג בין-תרבותי, שהיה קיים בעבר הרחוק.

השימוש באותיות הללו נותר מעורפל – הן אינן יוצרות פונט קריא או שפה מדוברת, ומשקפות בכך את חוסר הוודאות בנוגע לעתיד המצפה לנו כאן. במקום זאת, הסימנים משמשים כסמלים לערכים שברצוננו לשאת עמנו הלאה. בתערוכה זו מוצגים, לצד סדרת הסמלים, גם תהליך המחקר שהוביל לפיתוח השפה החדשה, וכן ניסוי ויזואלי בשימוש בסמלים בפוסטרים מודפסים בטכניקת ריזו בשתי שכבות – הדהוד של הדואליות שבשפה, בנרטיב ובחשיבה על העתיד.

בתקופה שבה קווי התקשורת מתפוררים מדי יום, הסימנים האלו מהווים תזכורת לכך שיש ביכולתנו לבנות מחדש את החיבורים שאבדו.

شيفرة 

القييمن: فادي فار، عيلي كابلان فيلدمان

المصممين: مُعاذ عازم, منى حاج, ليال خرعوبة, رينات جلبواع, روتم صاويا كوهن, تال ألِكس آشير, نيفو أران لليزار, حسان كتاني, بانة حداد

التفكير في اليوم الذي يلي الحرب قد يبدو امتيازًا، والحديث عن السلام أو التعايش أحيانًا يبدو منفصلًا عن الواقع الصعب. مصير مجتمعنا غير واضح، لكن هناك أمر واحد مؤكد – علينا الحفاظ على الحوار والتواصل لنستمر في العيش جنبًا إلى جنب. لكن بأي لغة سنتحدث؟

لإيجاد حوار مستقبلي عابر للثقافات، قامت مجموعة من المصممين والمصممات، العرب واليهود، بابتكار أبجدية جديدة تُعرض كسلسلة من قوالب الطباعة المستوحاة من النصوص القديمة. تم تصميم 36 رمزًا من خلال استكشاف الخطين العربي والعبري، مع التركيز على الأصول الشكلية-الطباعية المشتركة بينهما. العودة إلى الجذور القديمة لهاتين اللغتين تهدف إلى إنشاء أساس للغة جديدة وحوار بين الثقافات، كما كان الحال في الماضي البعيد.

استخدام هذه الأحرف لا يزال غامضًا – فهي لا تُشكل خطًا مقروءًا أو لغة منطوقة، مما يعكس حالة عدم اليقين حول المستقبل الذي ينتظرنا هنا. بدلاً من ذلك، تُستخدم هذه الرموز كإشارات للقيم التي نرغب في حملها معنا قدمًا. في هذا المعرض، تُعرض إلى جانب سلسلة الرموز السيرورة البحثية التي أدت إلى تطوير هذه اللغة الجديدة، بالإضافة إلى تجربة بصرية تُبرز استخدام الرموز في ملصقات مطبوعة بتقنية الريزو بطبقتين، كصدى للازدواجية في اللغة، السردية، والتصور المستقبلي.

في زمن تتلاشى فيه خطوط الاتصال يوميًا، تمثل هذه الرموز تذكيرًا بأن لدينا القدرة على إعادة بناء الروابط التي فُقدت.

Cipher

Curators: Fadi Far, Eli Kaplan Wildmann 

Designers: Moath Azem, Mona Haj, Layal Kharouba, Rinat Gilboa, Rotem Cohen Soaye, Tal Alex Usher, Nevo Aran Lalezar, Hassan Kettany, Bana Haddad

Thinking about a post-war future may seem like a privilege, and discussions of peace or coexistence often feel disconnected from the harsh reality. The fate of our society remains uncertain, but one thing is clear – we must preserve dialogue and communication in order to continue living side by side. But in which language shall we speak?

To work towards a future dialogue between cultures, a group of Jewish and Arab designers has created a new alphabet, presented as a series of letterpress blocks inspired by ancient texts. 36 characters were designed by examining both Arabic and Hebrew scripts, focusing on their shared typographic and formal roots. The return to the ancient origins of both languages is intended to serve as a foundation for a new language and intercultural dialogue, which did exist in the distant past.

The use of these letters remains ambiguous – they do not form a readable font or a spoken language, reflecting the uncertainty surrounding the future that awaits us here. Instead, these symbols serve as representations of the values we wish to carry forward. In this exhibition, alongside the series of symbols, the research process that led to the development of this new language is showcased, as well as a visual experiment demonstrating the use of these symbols in posters printed using two-layer risograph techniques, echoing the duality of language, narrative, and thought about the future.

In a time when lines of communication are being severed daily, these symbols serve as a reminder that we have the power to rebuild the connections that have been lost.

 

להרחבה על הפרויקט >>>